آموزه های حقوق کیفری -جرم شناسی -بزه دیده شناسی
| ||
البته پیشتر گفتیم که گروهی از دانشمندان اسلامی که در فقه جزایی اسلام تحقیقات و مطالعات ارزشمندی داشتهاند، این نظریه را مطرح کردهاند که در حقوق جزایی اسلام، عنوان و مفهومی وجود دارد که دقیقاً منعکسکننده مفهوم جرم سیاسی و مرادف آن است. اینان معتقدند بغی همان جرم سیاسی و باغی همان مجرم سیاسی است (عوده، ج 1: 100)شباهتهای بسیاری بین شرایط و ضوابط تشخیص و اصول حاکم بر موارد تحقق بغی به صورت خاص و جرایم سیاسی به طور عام وجود دارد؛ میتوان آثار و نتایج مشابه و گاه یکسانی را در هر دو پدیده ملاحظه کرد، اما این وجوه اشتراک فقط میتوانند بغی را به عنوان یکی از مصادیق جرم سیاسی در میان سایر مصادیق آن مطرح کنند، نه آن که آن دو را به لحاظ مفهومی مرادف یکدیگر قرار دهند. از جمله وجوه اشتراک جرم سیاسی و بغی این موارد است.در جرایم سیاسی اصولاً استرداد مجرمان سیاسی پذیرفته نمیشود و هیچ مجرمی به دلایل سیاسی مسترد نمیشود. در مورد باغیان فراری از میدان جنگ نیز تعقیب و دستگیری صورت نمیگیرد . 2. مجرمان سیاسی به موجب یک عرف پذیرفته شده بینالمللی، در مقایسه با سایر مجرمان، از ارفاق بیشتری برخوردارند، همچنان که باغیان نیز پس از دستگیری چنانچه خطری از ناحیه آنان متوجه حکومت نباشد، مورد اذیت و آزار و حتی مجازات قرار نمیگیرند و به حال خود واگذاشته میشوند. در بغی لازم است باغی به عنوان عضوی از یک گروه متشکل و منسجم، دست به قیام و شورش بزند حتی به عقیده برخی از فقها این تشکیلات باید از قدرت و شوکت کافی برخوردار باشد تا بتواند برای حکومت خطری جدی ایجاد کند، از این رو اگر شخصی به طور انفرادی علیه حکومت قیام کند یا به عنوان عضوی از یک گروه ضعیف و ناتوان به مقابله با نظام برخیزد، عمل وی بغی محسوب نمیشود. در حالی که در جرم سیاسی، هیچگاه تعدد افراد مرتکب جرم یا کیفیت توانایی و قدرت آنها در جرایم سیاسی حزبی یا گروهی، تعیینکننده نیست. ادامه مطلب. کلیدواژه ها: [ دوشنبه 92/10/23 ] [ 7:33 عصر ] [ سید صادق اکبری ]
|
||
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.Net ] |